آشنایی با ویژگیهای آوایی و دستوری زبان گونه های فیروزآباد

Authors

عبدالنبی سلامی

abstract

مجموعۀ گونه­های زبانی متداول در منطقۀ فیروزآباد را می­توان ترکیبی از گویش­ها و لهجه­ها دانست. در این مقاله، سه گونۀ زبانی متعلق به گروه گویش­های کوهمرّه­ای، گروه گویش­های لُری و گویش قشقایی و گونه­ای زبانی متعلق به لهجۀ فارسی محلی  از نظر ساخت آوایی و دستوری معرفی و تبیین شده­اند. در این زبان­گونه­ها واکه­های کشیده­ای وجود دارد که جایگاه تولیدشان، جایگاه تولید واکه­های کوتاه با کشیدگی بیشتر است. گویش­های کوهمرّه­ای و از جمله دو گویش دادنجانی و بایگانی در گذشتۀ فعل­های متعدی دارای ساخت کُنایی (ارگتیو) هستند و در این مورد با دیگر زبان­گونه­های فیروزآباد متفاوت­اند. نشانۀ معرفه در گویش­های دادنجانی، بایگانی، لُردارنگانی و دهرَمی u/ow ، در حیاتی eku/aku و در دژگاهی â/aku است. در قشقایی پسوند معرفه وجود ندارد. در گویش­های مطالعه­شده، صفت شبیه به فارسی است، جز در صفت عالی که به گونه­ای دیگر ادا می­شود

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

ویژگی های آوایی و دستوری گویش لکی منطقه صحنۀ کرمانشاه

قوم لک یکی از اقوام اصیل ایرانی است. بیشتر محققان، گویش لکی را یکی از گویش­های کهن و شاخص زبان کُردی به شمار آورده­اند؛ برخی از پژوهشگران لُر زبان نیز، این گویش را از جمله گویش­های لُری و برخی دیگر آن را زبانی مستقل پنداشته­اند. نگارندگان در این پژوهش می­کوشند ابتدا با توجّه به خصوصیات زبانی، موقعیت جغرافیایی و فرهنگی قوم لک، این مسأله را که گویش لکی در شمار گویش­های کُردی یا لُری است، روشن کنند؛  سپ...

full text

بررسی و تحلیل وی‍‍‍ژگی های دستوری- نحوی مصدر زبان روسی در مقایسه با مصدر زبان فارسی

مصدر یکی از عناصر تشکیل دهندهء واژگان زبان و شکل بنیادین فعل در زبان های مختلف است. از آن جاکه این فریم کلمه در ساختارهای نحوی، در گفتار و نوشتار، دیده می شود، لذا پرداختن به آن از جنبه های ساختار واژگانی، ویژگی های دستوری، و خصوصیات نحوی جالب تو جه می نماید. این تحقیق به بررسی ویژگی های دستوری- نحوی مصدر زبان روسی و مقایسهء آن با زبان فارسی و یافتن وجوه تشابه و تفاوت آنها پرداخته است. بررسی ها...

full text

ویژگی های آوایی و دستوری گویش لکی منطقه صحنۀ کرمانشاه

قوم لک یکی از اقوام اصیل ایرانی است. بیشتر محققان، گویش لکی را یکی از گویش­های کهن و شاخص زبان کُردی به شمار آورده­اند؛ برخی از پژوهشگران لُر زبان نیز، این گویش را از جمله گویش­های لُری و برخی دیگر آن را زبانی مستقل پنداشته­اند. نگارندگان در این پژوهش می­کوشند ابتدا با توجّه به خصوصیات زبانی، موقعیت جغرافیایی و فرهنگی قوم لک، این مسأله را که گویش لکی در شمار گویش­های کُردی یا لُری است، روشن کنند؛  سپ...

full text

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
ادبیات و زبان های محلی ایران زمین

Publisher: دانشگاه آزاد اسلامی، واحد یاسوج

ISSN 2345-217

volume 5

issue 2 2015

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023